مطالب مفید

مانیتور هایی که امروزه در بازار مشاهده می کنید جدا از سیستم نور آن که LED باشد یا فلورسنت از فناوری ساخت TN یا IPS بهره می برند. فناوری TNبه سبب هزینه تمام شده اندک آن نسبت به فناوری IPS به صورت عمومی در بیشتر صفحه نمایش ها به کار می رود. در مقابل فناوری IPS به دلیل هزینه بالاتر در کاربردهای حرفه ای مورد استفاده قرار می گیرند.

IPS ها به دلیل داشتن زاویه دید بالاتر نسبت به TN و همچنین نمایش مقدار رنگ بیشتر مورد علاقه گرافیست ها هستند .

پنل های TN یا همان Twisted Nematic برای نمایش هر کدام از رنگ های RGB از ۶ بیت استفاده می کنند که به عبارتی در موجوع می شود ۱۸ بیت؛ اما این ۱۸ بیت برای نمایش ۱۶.۷ میلیون رنگ کافی نیست و حتما برای نمایش این مقدار رنگ باید ۲۴ بیت وجود داشته باشد که در عمل چنین مقداری برای

نمایش رنگ ها در دسترس نیست. حال شرکت های سازنده نمایشگر این مشکل را با روشی به نام Dithering برای نمایش این ۱۶.۷ میلیون رنگ کمرنگ کرده اند. حال Dithering به این شیوه عمل می کند که با ترکیب پیکسل های کناری و ایجاد سایه به افزایش دایره رنگ خود می پردازد .

پس در عمل نمایشگر های TN برخلاف ادعاهای شرکت های سازنده در حقیقت قادر به نمایش ۱۶ میلیون رنگ نمی باشند.

همین تفاوت رنگ و عدم نمایش تمامی این ۱۶.۷ میلیون رنگ سبب شده است که در گرافیک و صنعت چاپ تصاویری که گرافیست بر روی صفحه نمایش خود می بیند با آن تصویری که در مرحله آخر به چاپ می رسد متفاوت باشد. البته مانیتور های قدیمی CRT این مشکل رنگ را نداشتند و تمامی این ۱۶.۷ میلیون رنگ را به خوبی نمایش می داند اما فرد با کارکردن زیاد با این نمایشگر ها باید با چشمان خود خداحافظی می کرد.تنها مزیت نمایشگر های TN زمان پاسخگویی نسبتا بالای آن ها است که سبب می شود آن ها را مناسب کاربردهای بازی کند .

مزیت

این پنل ها دو مشکل اصلی پنل های TN را مرتفع کردند و آن دو مشکل چیزی نبود جز زاویه دید و عمق رنگ .

همانطور که اکثر شما در مانیتور های معمول در بازار مشاهده کرده اید پنل های TN از زاویه دید خوبی بهره نمی برند و با حرکت به هر دوسمت مانیتور و بالا و پایین تصاویر تغییر می کند و رنگ ها بهم ریخته دیده می شوند. در IPS ها برخلاف انواع TN که به صورت موازی در حرکت هستند، مولکول های کریستال مایع بصورت عمودی جا به جا می شوند که حرکت آن ها به این شکل باعث بیشتر شدن زاویه دید و نمایش بهتر و طبیعی تر رنگ ها می شود .

فیلم مربوط به تفاوت زوایای دید را مشاهده و یا از اینجا  دانلود نمایید . حجم فایل ۸٫۲ مگا بایت می باشد .

نکته :همانطور که در بالا توضیح دادیم نمایشگرهای TN برای هر ۳ رنگ اصلی RGB از ۶ بیت استفاده می کنند که می شود ۱۸ بیت؛ اما در نمایشگر های IPS این عدد برای هر رنگ اصلی برابر ۸ بیت است که در مجموع ۲۴ بیت مورد نیاز ما برای نمایش رنگ ها را بدست می دهد. در نتیجه این نمایشگر به سادگی تمام می تواند تمامی ۱۶.۷ میلیون رنگ را بر روی صفحه نمایش به نمایش در آورد .

قبلا، نمایشگرهای Plasma کنتراست بسیار بالاتری نسبت به LCD ها داشتند، یعنی رنگ مشکی را مشکی تر و سفید را روشن تر نمایش می دادند. این موضوع زمانی خود را نشان می دهد که شما به تماشای فیلم و یا صحنه های تاریک بپردازید ولی زمانی که به تماشای فوتبال نشسته اید تفاوت چندانی نمی کند. البته باید بدانید که صرف نظر از نوع محتویات در حال پخش در تلویزیون، چشم انسان به نور حساس تر است تا رنگ، و این بدین معناست که هرچه کنتراست تصویر بالاتر باشد تصاویر دل چسب تر به نظر می رسند. همچنین در نظر داشته باشید منظور ما کنتراست تصویر است نه کنتراست داینامیک .

مهمترین عاملی که نمایشگرهای پلاسما را قادر می سازد تا رنگ مشکی بهتری را نمایش دهند این است که پلاسما در مقایسه با رقیب دیرنه خود LCD، کنترل بهتری برروی شدت روشنایی نور دارد چون در LCD ها از لامپ های CCFL برای ایجاد نور استفاده می شود و LCD نمی تواند تابش نور را بطور کامل در صحنه های تیره و تاریک متوقف کند. اما با ورود LCD ها با نور پس زمینه LED که امروزه به تلویزیون LED معروف هستند بازار نمایشگرهای HDTV را به سمت خود جذب کرده است این مشکل وجود ندارد. نمایشگرهای LED-Backlit نسبت به LCD های CCFL-backlit مزایای بسیار زیادی دارند: کم مصرف ترند و دمای کمتری ایجاد می کنند. روشنایی نور اتاق در تصویر نمایشگرها تاثیر بسیار زیادی دارد این موضوع در نمایشگرهای پلاسما نقش مهمتری نسبت به LCD ها دارد، چون ساختار نمایشگرهای پلاسما به نحوی است که باید شیشه جلوی نمایشگرحتما براق باشد که باعث انعکاس نور محیط می شود اما نمایشگرهای پلاسما در محیط های تاریک تصویر بی نظیری را نمایش می دهند. همچنین با پیشرفت تکنولوژی این مشکل کمی کمرنگ تر شده است.

مشکل Burn-In در Plasma

اولین نمایشگرهای Plasma مشکلی به نام Burn-In داشتند و زمانی که نمایشگر برای مدت طولانی فقط یک تصویر را نمایش می داد، کیفیت تصویر تغییر می کرد و روشنایی خود را از دست می داد دلیل آن نیز تغییر خاصیت فسفر در اثر گرما است که موجب از دست دادن روشنایی و ایجاد سایه در تصویر می شد. اگر می خواهید حقیقت را بدانید هنوز Burn-In در نمایشگرهای مدرن Plasma امروزی نیز وجود دارد اما بندرت اتفاق می افتد چون Plasmaهای امروزی مصرف بسیار کمتری نسبت به مدل های قدیمی دارند و در نتیجه گرمای کمتری نیز ایجاد می کند و این موضع باعث می شود که فسفرها در امان باشند، حتی در نمایشگرهای نمایشی فروشگاهی که معمولا مجموعه ای از تصاویر را بصورت تکراری و در تمام طول روز به نمایش می گذارند مشکل Burn-In بندرت اتفاق می افتد.
نکته بسیار مهم : در نهایت هم توصیه می شود زمانی که از نمایشگر پلاسمای خود استفاده نمی کنید آن را خاموش کنید و می بایست بدانید که گارانتی نمایشگرهای Plasma مشکل Burn-in را پشتیبانی نمی کنند.

ویدئو پروژکتور چیست ؟

ویدئو پروژکتور یا به بیان صحیح تر «دیتا پروژکتور»، دستگاهی است که تصاویر و اطلاعات کامپیوتری یا ویدئویی را از دستگاه دریافت می کند(کامپیوتر ، ویدئو، دوربین فیلمبرداری ، دوربین دیجیتال ، تلویزیون و …) و با بزرگنمایی به روی یک صفحه یا هر سطح دیگر نمایش می دهد.استفاده از دیتا پروژکتور در عرصه آموزش و در سمینارها و کنفرانس ها عمومیت دارد.

انواع تکنولوژی

LCD : به معنی «نمایشگر کریستال مایع» است. همانطور که میدانید اکثر دیتا پرژکتورها با استفاده از تکنولوژی LCD تولید میشوند. این تکنیک، نمایش جداگانه از هر یک از نقاط تصویر را بر صفحه نمایش امکان پذیر می سازد.این نقاط به صورت دلخواه قابل تغییرند تا تصویر شفاف و واضحی ایجاد گردد. دیتا پرژکتورهای ۳LCD دارای ۳ صفحه LCD مجزا میباشند که هریک به سیگنالهای یکی از سه رنگ (قرمز- سبز – آبی) اختصاص دارند. هنگام عبور نور از صفحات ، هر کدام از پیکسل ها می توانند برای عبور یا جلوگیری از عبور نور، باز و بسته شوند و بدینوسیله بسامد نور را تغییر داده و تصویر منعکس شده بر روی صفحه را بهینه سازی کنند.
(نکته: عمر لامپ این نوع پروژکتور تا ۲ هزار ساعت است)

LED : تفاوت این دسته با پروژکتورهای LCD، استفاده از لامپ LED در آنهاست. پروژکتورهای LED مصرف برق پایین تری نسبت به LCD ها دارند، تصویر با کیفیت تری ارائه می دهند و ابعاد جمع و جورتر و کوچکتری نسبت به LCDها دارند.
(نکته:عمر لامپ این پروژکتورها حتی تا ۱۰ برابر نمونه های دیگر و برابر با ۲۰ هزار ساعت است)

DLP : تکنیک DLP به معنی پردازش دیجیتالی نور است و با استفاده از انحراف آینه های میکروسکوپی دیجیتال کار می کند. در این تکنیک یک چیپ نیمه هادی سیلیکونی به نام «DMD» یا «Digitall Micro Mirror Device» که کوچکتر از بند انگشت است، مسؤل تحلیل و ارائه تصویر است. DMD از حدود ۱/۳ میلیون آینه میکروسکوپی تشکیل شده که که قابلیت حرکت و تغییر زاویه در دفعات بسیار زیاد را دارند. این آیینه ها می توانند تا ۵۰۰۰ بار در ثانیه به حرکت در آمده و با عقب یا جلو رفتن، وضعیت «خاموش یا روشن» ایجاد کنند. نور در این سیستم از یک منبع نور (لامپ) به یک چرخه رنگ (شامل سه رنگ اصلی) می تابد و پس از برداشتن طیفهای مختلف رنگ به تراشه DMD می رسد. در تراشه DMD پیکسلهای نوری و رنگی توسط آیینه ها و تغییر زاویه آنها تولید می شوند. بدین وسیله رنگ ها متشکل از سه رنگ اصلی (قرمز- سبز- آبی) ایجاد شده و تصویر تشکیل می شود. ترکیب تراشه DMD و چشمی هایی که در این پروژکتور بکار برده شده‌اند، باعث به وجود آمدن تصاویری با کیفیت بالا می شود. این نوع پروژکتور علی رغم روشنایی و غلظت رنگ پایین، به دلیل مشاهده نشدن پیکسل ها و نیفتادن سایه بر روی پرده نمایش وسیله ای مناسب برای مصارف خانگی، نمایش تصاویر غیر‌متحرک (مانند تصاویر CAD و تصاویر آموزشی می باشد)
(نکته: عمر لامپ این نوع پروژکتور تا ۲ هزار ساعت است)

LCOS : تکنیک LCOS یا کریستال مایع بر روی سیلیکون، از همان تکنیک استفاده شده بر روی تلویزیون های پروجکشن استفاده می کند.در این تکنولوژی هم مانند DLP ها از بازتابش نور به صورت تقویت شده برای تشکیل تصویر استفاده می شود اما به جای بازتاب بوسیله آینه های میکروسکوپی از کریستال مایع استفاده می کند. در مقایسه با LCD ها، در LCOS کریستال های مایع مستقیما” بر روی چیپ های سیلیکونی که با آلوینیوم روکش شده قرار گرفته اند. این چیپ ها بازتاب بسیار دقیقی دارند.
(نکته:عمق رنگ سیاه و نسبت کنتراست در LCOS ها بسیار عالی است.)

برد هوشمند چیست؟

برد هوشمند یا وایت برد دیجیتال، جایگزین مناسبی برای وایت بردهای معمولی است. این گونه تخته‌های آموزشی از طریق تعداد زیادی سنسور با فناوری‌های پیشرفته قادر هستند تا با کمک یک دستگاه دیتا پروژکتور، یک صفحه کاملا لمسی را در اختیار کاربران قرار دهند. به عبارت دیگر تخته‌های هوشمند این

قابلیت را دارند که بتوان به صورت الکترونیکی روی آنها نوشت و از امکانات بسیار آن سطح کلاس‌های آموزشی را ارتقا داد.استفاده از این نوع برد در کلاس های درس و مراکز آموزشی، امکان نمایش مطالب به صورت کاملا پویا را برای کاربر فراهم می نماید. در واقع برد هوشمند، پرده ای است که امکان کنترل کامپیوتر را از طریق لمس دست یا قلم های مخصوص فراهم می نماید. استفاده از نرم افزار ساده و کارآمد ارائه شده و همچنین بکارگیری از یک دیتا پروژکتور مناسب می تواند ضمن ایجاد جذابیت های بصری، تاثیر مطالب آموزشی را بسیار افزایش دهد.

فناوری تخته‌های هوشمند

بردها یا تخته‌های هوشمند از گذشته تا کنون از انواع استانداردها برای اتصال به سیستم‌های کامپیوتری و شناسایی نقطه تماس روی تخته، بهره جسته‌اند. برخی از این روش‌ها مانند بردهای خازنی که عملکردی شبیه موبایل‌های Touch Screen اولیه داشتند، همانند موبایل‌های هم خانواده‌شان کنار گذاشته شده اند. توجه به استاندارد یک تخته هوشمند از این جهت حائز اهمیت است که می‌تواند در کاربری آن تاثیر گذار باشد. به همین دلیل دانستن این موضوع دارای اهمیت خاص خود می‌باشد. از میان انواع روش‌های بکار رفته برای تبدیل یک پرده نمایش به یک برد هوشمند در حال حاضر دو استاندارد از بقیه عمومی‌تر هستند. شایان ذکر است که گرچه برخی استانداردها همچنان تولید و روانه بازار می‌شوند اما با استقبال بسیار کمتری برخوردار هستند. نکته قابل تامل در مورد استانداردهای قدیمی‌تر شاید در آن باشد که بهتر است که برای انتخاب یک محصول استانداردهای جدید مد نظر قرار گیرند. این موضوع نه تنها ممکن است باعث انتخاب یک برد با کارایی کمتر گردد، بلکه مباحث پشتیبانی و خدمات پس از فروش محصول نیر با مشکلاتی روبرو شود.

فناوری Infrared یا مادون قرمز : بردهای هوشمندی که برای تشخیص اثر دست یا قلم بر روی تخته از سلول‌های فرستنده و گیرنده مادون قرمز استفاده می‌کنند، بردهای هوشمند IR یا Infra-Red نام دارند. شاید محبوب ترین استاندارد حاضر در بازار تخته هوشمند IR باشد. در این بردها در قاب دور تا دور تخته، حسگرهای ارسال کننده و دریافت‌کننده سیگنال‌های مادون قرمز بکار رفته‌اند. بدین صورت که در هر محور افقی یا عمودی، یک ردیف ارسال کننده سیگنال و یک ردیف دریافت کننده سیگنال قرار گرفته اند. سلول‌های LED با موج IR در ثانیه صدها سیگنال به گیرنده‌های خود که در طرف مقابل قرار گرفته اند ارسال می‌کنند. با این روش کل صفحه تخته به صورت افقی و عمودی صدها بار در ثانیه در حال جارو شدن می‌باشد. اگر مانعی در نقطه‌ای این ارسال را مختل کند، حسگر دریافت‌ کننده به دلیل آنکه نور IR را دریافت نکرده به پردازنده اصلی برد هوشمند اطلاعاتی را ارسال می‌کند. مختصات این مانع که می‌تواند انگشت یا قلم باشد به سرعت مشخص می‌شود. با حرکت انگشت روی تخته این مختصات تغییر می‌کند و سیگنال‌های آن چندین بار در ثانیه به کامپیوتر اطلاع داده می‌شود. از اینجا به بعد بر اساس قلم یا ابزار انتخاب شده داخل نرم‌افزار شکل مورد نظر کاربر ترسیم می‌شود. با این فناوری کل عملیات مورد نظر کاربر در مدت استفاده از سیستم رخ می دهد.

فناوری الکترومغناطیسی یا الکترومگنتیک : بردهای هوشمند Electromagnetic بردهایی هستند که برای نوشتن نیاز به قلم مخصوص دارند. این بردها از فناوری امواج الکترومغناطیسی استفاده می‌کنند. بنابراین قادر به تشخیص انگشت و سایر قلم‌ها نیستند و صرفا با قلم مخصوص به خود کار می‌کنند. در واقع حسگر این بوردها به صورت شبکه‌ای از آنتن‌های گیرنده در داخل صفحه تخته قرار گرفته است. در داخل قلم نیز فرستنده کوچکی لحاظ شده است. به همین دلیل برای استفاده از این بوردها، باید هر قلم مجهز به باطری باشد. با نزدیک کردن قلم به سطح تخته، آنتن‌ها حضور قلم را تشخیص می‌دهند و بر اساس دوری یا نزدیکی نوک قلم به دهانه ارسال امواج سطحی، مختصات آن به پردازنده مرکزی ارسال می‌گردد. روی نوک هر قلم یک میکروسوئیچ کوچک وجود دارد که بر اساس تماس قلم با تخته، می تواند سیگنال کلیک را ارسال نماید. این بردها تنها قلم مخصوص خود را تشخیص می‌دهند و با فشار دست یا موانع دیگر هیچ عکس‌العملی نخواهند داشت. بدین ترتیب نرم‌افزار روی کامپیوتر می‌تواند سیگنال‌ها را پردازش و تفسیر کند و نهایتاً کاربر قادر خواهد بود با ابزار دلخواهش روی تخته به رسم اشکال و عمل نوشتن بپردازد.

روش شناسایی ظاهری بردهای هوشمند

مادون قرمز : این بردها اولا دارای فریم‌های معمولا ضخیم و برجسته نسبت به سطح تخته هستند. چراکه باید مدارات الکترونیکی و حسگرها را در خود جای دهد. این فریم‌‌ ها عموماً فلزی باشند. بردهای هوشمند مادون قرمز همچنین دارای یک نوار شیشه‌ای تیره رنگ در قسمت داخلی قاب خود هستند. این نوار شیشه‌ای تیره‌رنگ باعث می‌شود که نور مادون قرمز به سادگی از آن عبور کرده اما از ال ای دی محافظت میکنند.

الکترومگنتیک : این بردها اولا دارای فریم‌های نازک و غیر برجسته نسبت به سطح تخته هستند. عموما برد اصلی و پردازنده این تخته‌ها به شکل جعبه کوچکی در پشت آن است. شاخص اصلی کارایی ظاهری این بردها، اجبار به استفاده از قلم آنها است. موارد تشکیل دهنده این بردها بیشتر از ترکیبات پلیمری و کامپوزیتی است.

مزایا

مادون قرمز : بردهای هوشمند مادون قرمز، بسیار کارآمد هستند. بزرگترین مزیت این بردها دو موضوع است. نخست آنکه می‌توان هم با قلم و هم با انگشت روی آن نوشت. دوم آنکه این بردها دارای مقاومت فیزیکی بسیار بالایی هستند و می‌توانند در شرایط بد نگهداری همچنان کار کنند. در واقع چون صفحه این بردها فاقد سنسور است و حسگرها در فریم فلزی دور آن قرار گرفته اند، دارای قابلیت ضربه پذیری بالایی هستند. اکثراً صفحات اینگونه بردها فلزی است و در صورت فرورفتگی مختصر همچنان کار خواهد کرد. این بردها به ویژه برای مدارس مناسب‌تر است. چرا که نیاز به قلم مخصوص ندارد و در صورت کنجکاول احتمالی دانش آموزان کم سن و سال، آسیب خاصی نمی‌بیند.

الکترومگنتیک : تخته‌های هوشمند الکترومگنتیک به داشتن قلم مشهور هستند. مزیت اصلی آنها دقت بسیار بالای آن و سهولت عالی در نوشتن به خصوص در کلاس‌های درس تخصصی و طولانی است. نوشتن روی این بردها به شدت به وایت بوردهای معمولی یا کپی بورد شبیه است. اما بر خلاف کپی برد با ماژیک یا قلم الکترونیکی کار می‌کند. این موضوع سبب می‌شود تا این تخته‌ها برای مصارف دانشگاهی کاراتر باشند. چرا که استاتید بیشتر اهل نوشتن هستند. حتی می‌توانند در حال نوشتن به تخته تکیه بدهند.

معایب

مادون قرمز : شاید بزرگترین عیب این بردها در قیمت بالاتر آن باشد. به دلیل مواد با استحکام بالاتر و نیز فناوری پیچیده‌تر و بادوام تر تخته‌های هوشمند مادون قرمز گران تر هستند. ایراد دیگر این بردها که شاید ایراد به حساب نیاید آن است که برای مواردی که صرفا نوشتن روی برد مدنظر باشد و امکانات نرم‌افزاری چندان مورد نیاز نباشد، کار کردن با این بردها کمی متفاوت است. به عبارت دیگر نوشتن روی این بردها با نوشتن روی بردهای وایت برد معمولی با ماژیک مخصوص فرق دارد. این موضوع البته با تمرین کاربران برطرف خواهد شد.

الکترومگنتیک : عیب اصلی این بردها ظریف بودن آنهاست. تخته‌ برد هوشمند مغناطیسی دارای آنتن‌های حس کننده می‌باشد. بنابراین به ضربه بسیار حساس است. در بسیاری از موارد که تخته بر اساس عدم نگهداری صحیح، فشار یا ضربه شدید را دریافت می کند ممکن است کلا قابل تعمیر نباشد. به همین دلیل در کلاس درس مدارس با استقبال کمتری در کشور مواجه هستند.